برنامه مطالعات عثمانی و ترکی در دانشگاه نیویورک در روز سه شنبه ۱۱ اردیبهشت پنلی را با موضوع «نوزایی «شهر اسلامی» در قرن‌های ۲۰ و ۲۱» برگزار کرد.
«شهر اسلامی»، به عنوان یک مفهوم و ساختار یکپارچه، معرف موضوعی تاریخی تلقی شده است که تخیل اروپایی در فهم جهان اسلام از قرن ۱۹ به بعد ابداع کرده است. با این حال، منتقدان شرق‌شناسی، این انگاره را از نظر دور نداشته‌اند که ما شاهد نوعی نوزایی در ارتباط با نحوه زیست اسلامی، خصوصا متاثر از گسترش دین‌سالاری‌های مسلمان مشابه آن چه در ایران و نیز در ابعادی محدودتر در ترکیه در حال اتفاق افتادن است، باشیم. ذیل این رویکرد باید به جریان های منجر به بازسازی مفهوم شهر اسلامی در درون واقعیت مدرن شهرهای مسلمان‌نشین پرداخت و مشخصا برآمدن این شهرها را بر پایه رویکردی تازه به نحوه حضور اسلامی در زیست عمومی مسلمانان، که به برآمدن حکومت های دین سالار مرتبط است، به بحث گذاشت. در این میزگرد، مورخان معماری و شهری خاورمیانه معاصر پیچیدگی‌ها، چالش‌ها، موفقیت‌ها یا شکست‌های اینگونه تلاش‌ها برای احیا و استفاده ابزاری از مفهوم شهرنشینی اسلامی را طی پنجاه سال گذشته و به موازات رشد اسلام سیاسی در منطقه بررسی کردند.