دکتر فاطمه اردستانی، پژوهشگر ژن‌درمانی، در گفتگوی اختصاصی با فقه معاصر:

دکتر فاطمه اردستانی مدرس سطح ۳حوزه علمیه تهران است که هم سطح ۴حوزه و هم دکتری دانشگاه در رشته فقه و مبانی حقوق را اخذ کرده است. با توجه به موضوع پایان نامه دکتری او که پیرامون سلول‌های بنیادی و ژن‌درمانی است و پژوهش‌هایی که او در این رابطه در سال‌های گذشته کرده است، با او پیرامون کاربست‌های این سلول‌ها گفتگو کردیم.
🔹او با تأکید بر اینکه بر خلاف تصور عموم، سلول‌های بنیادی منحصر در سلول‌های بندناف نیست، شبیه سازی انسان را دارای مخاطرات اخلاقی و اجتماعی متعددی دانست.
مشروح گفتگوی اختصاصی فقه معاصر با این استاد و پژوهشگر فقه و حقوق، به قرار زیر است:🔻 ادامه 

دکتر محمّدمهدی کریمی‌نیا در گفتگوی اختصاصی با فقه معاصر:

حجت‌الاسلام دکتر محمّدمهدی کریمی‌نیا، استادیار دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم و عضو شورای علمی گروه «فقه سلامت و پزشکی» پژوهشگاه مطالعات فقه معاصر است. وی که دارای مدرک سطح چهار (دکتری) فقه و اصول از حوزه علمیّه قم و نیز دکتری رشته «قرآن و علوم» با گرایش «قرآن و حقوق» از دانشگاه جامعة المصطفی (ص) العالمیة است، تألیفات و پژوهش‌هایی متعددی در «فقه پزشکی» است.
🔹مهم‌ترین تألیف وی در این زمینه، کتاب «تغییرجنسیّت از منظر فقه و حقوق» و «تغییرجنسیّت با تأکید بر دیدگاه امام خمینی ره» است. از او حدود سیصد مقاله و بیست جلد کتاب منتشر شده است. یکی از حوزه‌های مورد علاقه وی در فقه پزشکی، بررسی فقهی سلول‌های بنیادی است. با او پیرامون کاربست‌های سلول‌های بنیادی گفتگو کردیم و او به‌تفصیل و با جزئیات این کاربست‌ها را بیان کرد.
مشروح گفتگوی اختصاصی فقه معاصر با عضو شورای علمی گروه فقه سلامت و پزشکی پژوهشگاه مطالعات فقه معاصر، در پی می‌آید:🔻 ادامه 

نگاهی به کتاب «مشروعیۀ التداوی بالخلایا الجذعیۀ من منظور الفقه الاسلامی»؛

محمد پورمند

بحث از سلول‌های بنیادی و استفاده‌های روزافزون و شگفت‌انگیزی که از آن برای درمان و پیشگیری و جوان‌سازی انسان‌ها می‌شود، لزوم پرداخت فقهی و حقوقی به آن را افزون می‌سازد. دکتر نجلاء لبیب حسین عبدالرحمن، فقه‌پژوه عرب‌زبان، در کتاب «مشروعیۀ التداوی بالخلایا الجذعیۀ من منظور الفقه الاسلامی» تلاش کرده است تا ابعاد فقهی درمان با سلول‌های بنیادی را به بحث بگذارد.
در زیر، گزارشی کوتاه از این کتاب می‌آید.🔻 ادامه 

دکتر عابدین مؤمنی، در گفتگوی اختصاصی با فقه معاصر:

اگر پیش‌بینی آینده، در قرن‌های گذشته و دهه‌های پیشین، امری آسان می‌نمود؛ اما سرعت تحولات دانشی در سال‌های اخیر آن‌چنان است که حتی پیش‌بینی چند سال آینده نیز به‌غایت دشوار است، چه اینکه بخواهیم چند دهه یا قرن آینده را پیش‌بینی کنیم. در این میان، آینده سلول‌های بنیادی و نوع پیشرفتی که در آنها رخ خواهد داد اصلاً مشخص نیست.
آیا بشر سرانجام به آرزوی دیرینه جاودانگی و نامیرایی خواهد رسید؟ آیا بشر می‌تواند یک انسانی را کاملاً شبیه به خود و بدون استفاده از نطفه، ایجاد کند؟ آیا نسل‌های آینده از همین روش‌های مرسوم تولیدمثل استفاده می‌کنند یا اساساً نیازها و شیوه زندگی‌شان متفاوت می‌شود؟
دکتر عابدین مؤمنی، استاد گروه فقه و مبانی حقوق دانشگاه تهران معتقد است سرعت تحولات آن چنان زیاد است که نمی‌توان پیش‌بینی دقیقی از آینده داشت؛ اما او مسلم می‌داند که رژیم حقوقی و دانش فقهی پشتیبان آن، پاسخ‌گوی پرسش‌های آینده فقه سلول‌های بنیادی نخواهد بود.
مشروح گفتگوی اختصاصی فقه معاصر با این استاد قدیمی فقه و مبانی حقوق دانشگاه تهران، پیرامون آینده‌پژوهی فقه سلول‌های بنیادی، به‌قرار زیر است:🔻 ادامه 

محدثه معینی فر

شبیه‌سازی به‌ظاهر، امری نوپدید برای تولید مثل در طبیعت به شمار می‌آید؛ اما دکتر محدثه معینی فر معتقد است این امر سابقه زیادی در طبیعت دارد.
شبیه‌سازی اما شیوه‌های گوناگونی دارد که یکی از آنها، شبیه‌سازی از طریق سلول‌های بنیادی است. دکتر محدثه معینی فر، عضو هیئت‌علمی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی قزوین، مطالعات زیادی در زمینه ابعاد فقهی و حقوقی شبیه‌سازی داشته است که کتاب «شبیه‌سازی در دیدگاه‌های دینی و اندیشه‌های حقوقی»، یکی از نتایج آن است.
وی در این یادداشت اختصاصی برای فقه معاصر، به واکاوی چیستی شبیه‌سازی با سلول‌های بنیادی، ضرورت بحث فقهی و حقوقی از آن، دیدگاه‌های فقیهان شیعه و سنی پیرامون آن و پیامدهای این دیدگاه‌ها می‌پردازد. مشروح یادداشت خواندنیِ این استاد و پژوهشگر فقه و حقوق، به‌قرار زیر است:🔻 ادامه