الف) آیات و روایات
- جایگاه امربهمعروف و نهیازمنکر در راهبرد حفظ نظم اجتماعی؛ بازخوانی اجتماعی آیات قرآن و روایتهای اهلبیت(ع)؛
علی سلیمی، علوم حدیث، پاییز ۱۴۰۰، شماره۱۰۱ (صفحه ۲۱ تا ۴۴).
- نگرشی بر جایگاه امربهمعروف و نهیازمنکر با تأکید بر آموزههای قرآن کریم و احادیث معصومین(ع)؛
سید محمدحسن هاشمی، محمدمهدی کریمینیا، معارف علوم اسلامی و علومانسانی، تابستان ۱۴۰۱، شماره۹ (صفحه ۳۳۸ تا ۳۵۳).
- بررسی شرایط و مراتب امربهمعروف و نهیازمنکر از دیدگاه قرآن و روایات؛
سید حسین تقوی، مطالعات حدیثپژوهی، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ شماره ۱۴ (صفحه ۱۲۲ تا ۱۳۹).
- پیامدها اجتماعی ترک امربهمعروف و نهیازمنکر از نهجالبلاغه؛
عمران منصوری طلب، معارف اسلامی، و علومانسانی، بهار ۱۴۰۱، شماره ۸ (صفحه ۳۵۴ تا ۳۷۸).
- شیوههای گفتاری امربهمعروف و نهیازمنکر از منظر احادیث؛
سید علینقی تقوی، حدیثپژوهی بهار و تابستان ۱۴۰۱، شماره ۱۳ (صفحه ۷۲ تا ۹۰).
- روش قرآن بنیان فرهنگسازی امربهمعروف و نهیازمنکر در مرحله تشکیل و استقرار جامعه دینی؛
طیبه حیاتی، قرآنپژوهی، پاییز ۱۴۰۰، شماره ۱ (صفحه ۷۳ تا ۹۸).
- امربهمعروف و نهیازمنکر در کلام وحیانی و در بیان رسول و اوصیای ربانی؛
اصغر عابدزاده اندریان، پژوهشهای اخلاقی، تابستان ۱۴۰۰، شماره ۴۴ (صفحه ۱۲۷ تا ۱۴۴).
- تحلیل امربهمعروف و نهیازمنکر بر پایه مستندات قرآنی، روایی، فقهی و حقوقی؛
محمدمهدی کریمینیا، مطالعات و تحقیقات در علوم رفتاری، تابستان ۱۴۰۰، شماره ۷ (صفحه ۸۷ تا ۹۶).
- تحلیلی بر ابعاد امربهمعروف و نهیازمنکر در اسلام (با تأکید بر قرآن کریم)؛
رمضان موسوی، مطالعات اسلامی انسانی، تابستان ۱۴۰۰، شماره۲۶ (صفحه ۱ تا ۱۴) .
- بازخوانی برداشت وجوب همگانی امربهمعروف از آیه ۱۰۴ سوره آل عمران (بر پایه تحلیل انسجام متن)؛
عباس رحیم لو، قرآن شناخت، پاییز و زمستان ۱۳۹۹، شماره ۲۵ (صفحه ۳ تا ۲۴).
- الگوی اجرای امربهمعروف و نهیازمنکر از منظر تفسیر «من وحی القرآن»؛
طلعت حسنی بافرانی، قرآن و روانشناسی، دوره ۱، ۲۴/۴/ ۱۳۹۹ (صفحه ۱۲۴۱ تا ۱۲۵۱).
- نقش امربهمعروف در تقویت وفاق اجتماعی از منظر سیاق و تفسیر آیات مربوطه؛
فردوس میریان اندانی، معارف قرآنی و عترت، بهار و تابستان ۱۳۹۹، سال ششم، شماره ۱۱ (صفحه ۲۵ تا ۴۶).
- تبیین جهانشمولی امربهمعروف و نهیازمنکر بر پایه آیات قرآن؛
فیروز اصلانی، الهیات قرآنی، بهار و تابستان ۱۳۹۹، شماره ۱۴ (صفحه ۱۲۱ تا ۱۴۰).
- ضرورت امربهمعروف و نهیازمنکر در عصر حاضر با رویکرد قرآنی و روایی؛
اصغر عابدزاده، پژوهشهای اعتقادی کلامی، تابستان ۱۳۹۸، شماره ۳۴ (صفحه ۱۷۷ تا ۱۹۸).
- تتبعی در مفهوم و حکم امربهمعروف و نهیازمنکر در لسان آیات، روایات و کلمات فقها؛
حمزه رفیعی، فقیهانه، تابستان ۱۳۹۸، سال چهارم، شماره ۱۱ (صفحه ۶۰ تا ۷۷).
- سبکشناسی فقهی استنادات اهلبیت(ع) به ادله قرآنی امربهمعروف و نهیازمنکر؛
امیرحسین ایمانی مقدم، فقه و اجتهاد، پاییز و زمستان ۱۳۹۶، شماره ۸ (صفحه ۶۷ تا ۹۰).
- امربهمعروف و نهیازمنکر از منظر تفاسیر المیزان، مفاتیحالغیب و کشاف؛
علی کربلایی پاکی، اندیشه علامه طباطبایی، بهار و تابستان ۱۳۹۶، شماره ۶ (صفحه ۱۲۵ تا ۱۴۸).
- احیای امربهمعروف و نهیازمنکر با رویکرد قرآنی و روایی؛
محمد بخشی، مطالعات تقریبی مذاهب اسلامی، تابستان ۱۳۸۸، شماره ۱۶(صفحه ۴۰ تا ۴۷).
- بررسی شرایط و مراتب امربهمعروف و نهیازمنکر از دیدگاه قرآن و روایت؛
سید حسین تقوی، مطالعات حدیثپژوهی، اسفند ۱۴۰۱، شماره ۱۴(صفحه ۱۲۲ تا ۱۳۸).
- موانع امربهمعروف و نهی از منکر از منظر آیات و روایات؛
محسن دانیاری، رهتوشههای ویژه، دوره ۲، شماره ۸ (صفحه ۴۷ تا ۵۵).
ب) فقهی و حقوقی
- تأملات پیرامون مراتب امربهمعروف و نهیازمنکر؛
حسین نجفی بستان، فقه و اجتهاد، پاییز ۱۳۹۷، شماره ۱۰ (صفحه ۱۱۱ تا ۱۳۳)
- واکاوی فقهی ضرورت تشکیل سازمان امربهمعروف و نهیازمنکر؛
ابراهیم خمر و علی فقیهی، مطالعات فقهی و فلسفی، تابستان ۱۴۰۱، شماره ۵۰ (صفحه ۵۴ تا ۶۷).
- برسی و نقد جایگاه امربهمعروف و نهیازمنکر در منابع فقهی شیعه؛
سید محمدحسین رئیس زاده، حکومت اسلامی، پاییز ۱۴۰۱، شماره ۱۰۵ (صفحه ۳۳ تا ۵۸).
- نگاهی به چالشهای فقهی فلسفه امربهمعروف و نهیازمنکر؛
نرگس فولادی، نامه الهیات، تابستان ۱۴۰۱، شماره ۵۹ (صفحه ۴۶ تا ۵۹).
- ضمانت اجرای کیفری در صیانت از امربهمعروف و نهیازمنکر در قوانین جمهوری اسلامی ایران؛
مرتضی مطهری فرد، حکومت اسلامی، بهار ۱۴۰۱، شماره ۱۰۳ (صفحه ۱۳۹ تا ۱۶۲).
- ارزیابی قاعده فقهی امربهمعروف و نهیازمنکر در تحقق حقوق شهروندی؛
داریوش بخردیان، آفاق علومانسانی، فروردین ۱۴۰۱، شماره ۶۰ (صفحه ۱ تا ۱۴).
- تأملی در حریم خصوصی و محدودساختن امربهمعروف و نهیازمنکر در رفتارهای علنی از منظر فقه و قانون؛
حسین جوان آراسته، حکومت اسلامی، زمستان ۱۴۰۰، شماره ۱۰۲(صفحه ۱۷۳ تا ۱۹۴).
- نقش امربهمعروف و نهیازمنکر در امنیت جامعه از منظر فقهی؛
خلیلﷲ احمدوند، قانون یار، بهار ۱۴۰۰، شماره ۱۷ (صفحه ۹۱۷ تا ۹۴۴).
- بررسی صغروی و کبروی شرطیت احتمال تأثیر در وجوب امربهمعروف؛
سید محسن منافی، فقیهانه، بهار ۱۳۹۹، شماره ۱۴ (صفحه۱۰۰ تا ۱۱۹).
- واکاوی قانون حمایت از آمران به معروف در پر تو تنوع در تشخیص مصادیق ارزشها؛
عبدالحسین رضایی راد، اسلام و علوم اجتماعی، پاییز و زمستان ۱۳۹۹، شماره ۲۴ (صفحه ۲۳۱ تا ۲۵۸).
- کارکردهای امربهمعروف و نهیازمنکر در پیشگیری اجتماعی از جرم؛
رضا زهروی، رهیافت پیشگیری، پاییز ۱۳۹۸، شماره ۷ (صفحه ۱۰۹ تا ۱۲۷).
- بررسی امربهمعروف و نهیازمنکر از منظر فقه اهلسنت؛
منیره رشید نسب، مطالعات علوم سیاسی، حقوق زمستان ۱۳۹۷، دوره چهارم، شماره ۴ (صفحه ۷۸ تا ۱۰۰).
- واکاوی شرطیت احتمال تأثیر در وجوب امربهمعروف و نهیازمنکر؛
امین سلیمان کلوانق، قرآن، فقه و حقوق سلامی، و زمستان ۱۳۹۷، سال پنجم، شماره ۹ (صفحه ۱۵۱ تا ۱۷۳).
- تشریع امربهمعروف و نهیازمنکر و مسئله عفاف از منظر فقه و حقوق امامیه؛
احمد مرادخانی، مطالعات فقهی و فلسفی، زمستان ۱۳۹۶، شماره ۳۲ (صفحه ۶۱ تا ۸۰).
- سبکشناسی فقهی استنادات اهلبیت(ع) به ادله قرآنی امربهمعروف و نهیازمنکر؛
امیرحسین ایمانی مقدم، فقه و اجتهاد، پاییز و زمستان ۱۳۹۶، شماره ۸ (صفحه ۶۷ تا ۹۰).
- نسبت «فهم سیاسی» و فقه سیاسی در امربهمعروف و نهیازمنکر؛
ابراهیم موسیزاده، سیاست، زمستان ۱۳۹۳، شماره ۳۲ (۷۰۹ تا ۷۲۰).
- امربهمعروف و نهیازمنکر در فقه سیاسی شیعه؛
سید محسن طباطبایی فر، علوم سیاسی، دانشگاه باقرالعلوم، تابستان ۱۳۹۰، سال چهارم، شماره ۵۴ (صفحه ۷۹تا ۱۱۲).
- عدم مطلقیت ضرر در امربهمعروف و نهیازمنکر؛
حمید قنبری، جستارهای فقهی و اصولی، پاییز ۱۳۹۸، سال پنجم، شماره۱۶ (صفحه ۱۶۱ تا ۱۸۴).
- بررسی دلایل عقلی امربهمعروف و نهیازمنکر؛
عبدالحسین رضایی راد، مطالعات فقه معاصر، بهار و تابستان ۱۳۹۷، شماره ۵ (صفحه ۷۳ تا ۹۷).
- عدم اشتراط ایمنی از ضرر در امربهمعروف و نهیازمنکر؛
محمد محسنی ده کلانی، فقه و اصول، بهار ۱۳۹۶، شماره ۱۰۸ (صفحه ۸۷ تا ۱۱۰).
- بررسی فقهی امربهمعروف و نهی از منکر در فضای مجازی؛
علیاکبر ایزدی فرد، حکومت اسلامی، پاییز ۱۳۹۴، شماره ۷۷ (صفحه ۷۱ تا ۹۸).
- نگاهی به امربهمعروف و نهیازمنکر در تراث اسلامی از منظر مایکل کوک و نقد آن؛
جعفر پیشه فرد، گفتمان فقه حکومتی، بهار و تابستان ۱۳۹۷، سال اول، شماره ۲ (صفحه ۹۷ تا ۱۲۹).
- تبیین عقلانی و عقلایی امربهمعروف و نهیازمنکر؛
مغزی نجفآبادی، فقه، زمستان ۱۳۹۶ سال بیست و چهارم، شماره ۴ (صفحه ۱۰۱ تا ۱۲۴).
ج) اجتماعی و فرهنگی
- نقش تربیتی امربهمعروف و نهیازمنکر در پیشگیری از وقوع جرم؛
فرزاد ادیبان، امنیت انتظامی دریایی، بهار ۱۴۰۰، شماره ۴۴ (صفحه ۸۳ تا ۹۳).
- بررسی چگونگی بهبود و اصلاح اجتماعی از طریق امربهمعروف و نهیازمنکر؛
امیرمحمد علی یاری، پژوهش و مطالعات اسلامی، تیر ۱۴۰۲، سال پنجم، شماره ۴۸ (صفحه ۱ تا ۱۵).
- بررسی راهبردی امربهمعروف و نهیازمنکر در کاهش آسیبهای اجتماعی با تأکید بر راهکارهای احیای ترویج این فریضه الهی؛
ثریا قنبری کرمانشاهی، پژوهشهای فقهی، تابستان ۱۴۰۱، دوره هجدهم، شماره۲ (صفحه ۵۸۷ تا ۶۱۱).
- نقش و کارکرد رسانهها در تحقق اصل امربهمعروف و نهیازمنکر؛
محمدسجاد خسروآبادی، پژوهش و مطالعات اسلامی، اردیبهشت ۱۴۰۱، سال چهارم، شماره۳۴ (صفحه ۱۰۵ تا ۱۱۶).
- تقویت حساسیت اجتماعی نسبت به ارتکاب گناه در فریضه امربهمعروف و نهیازمنکر؛
یاسر تک فلاح، سراج منیر (دانشگاه علامه طباطبایی)، بهار و تابستان ۱۴۰۰، شماره ۴۲ (صفحه ۲۶۸ تا ۲۸۹).
- نقش امربهمعروف در تقویت وفاق اجتماعی از منظر سیاق و تفسیر آیات مربوطه؛
فردوس میریان اندانی، معارف قرآنی و عترت، بهار و تابستان ۱۳۹۹، سال ششم، شماره ۱۱ (صفحه ۲۵ تا ۴۶).
- امربهمعروف و نهیازمنکر و تأثیر آن بر سلامت اجتماعی جامعه در آموزههای اسلامی؛
علی مردانی، پژوهشهای اعتقادی کلامی، بهار ۱۳۹۹، شماره ۳۷ (صفحه ۲۱۹ تا ۲۳۴).
- آثار امربهمعروف و نهیازمنکر در بهبود روابط اجتماعی؛
طیبه اسماعیلی، مطالعات راهبردی علومانسانی و اسلامی، زمستان ۱۳۹۸، شماره ۲۳ (صفحه ۱۷۹ تا ۲۰۰).
- کارکردهای امربهمعروف و نهیازمنکر در پیشگیری اجتماعی از جرم؛
رضا زهروی، رهیافت پیشگیری، پاییز ۱۳۹۸، شماره ۷ (صفحه ۱۰۹ تا ۱۲۷).
- چگونگی اجرای مرحله عملی امربهمعروف و نهیازمنکر؛
سید جواد راثی ورعی و زهراسادات راثی ورعی، مجله فقه حکومتی، پاییز و زمستان ۱۳۹۸، شماره ۸ (صفحه ۷ تا ۳۴).
- اکراه در امربهمعروف و نهیازمنکر؛
مهدی منتظر قائم، شیعهشناسی، بهار ۱۳۹۸، شماره ۶۵، (صفحه ۵۹ تا ۹۲).
- پیامدهای کوتاهی در فرضیه امربهمعروف و نهیازمنکر؛
اژدر شمخانی، بصیرت و تربیت اسلامی، بهار ۱۳۹۸، شماره ۴۸ (صفحه ۶۳ تا ۸۷).
- نقش آموزش و دانشگاهها در ترویج امربهمعروف و نهیازمنکر؛
سید حسن خلیلی حسینآبادی، مطالعات روانشناسی و علوم تربیتی (دانشگاه تاکستان) زمستان ۱۳۹۷، دوره چهارم، شماره ۳ (صفحه ۷۷ تا ۸۴).
- واکاوی عنصر امربهمعروف و نهیازمنکر در سبک زندگی موسوی و رفتاری سیاسی امام خمینی؛
غلامعباس رفیعی، پژوهشنامه انقلاب اسلامی، زمستان ۱۳۹۷، سال هشتم، شماره ۴ (صفحه ۶۷ تا ۸۷).
- بررسی راهکارهای نهادینهسازی امربهمعروف و نهیازمنکر؛
سید علی هاشمی خان عباسی، پژوهشهای اجتماعی اسلامی، بهار ۱۳۹۷، شماره ۱۱۶ (صفحه ۹۱ تا ۱۲۲).
- جایگاه قول لین در امربهمعروف و نهیازمنکر؛
محمدرضا فغانی، سخن جامعه، بهار ۱۳۹۵، سال پنجم، شماره ۸ (صفحه ۸۱ تا ۹۸)؛
- بررسی میزان شناخت بسیجیان از فریضه امربهمعروف و نهیازمنکر و راهکارهای گسترش آن با مقایسه وضع موجود با وضع مورد انتظار؛
علی پورمحمدیان و معصومه حافظ آبادی، مطالعات راهبردی بسیج، اسفند ۱۴۰۱، شماره۹۷ (صفحه ۵ تا ۳۳).
- آسیبشناسی انگاره وجوب همگانی امربهمعروف و نهیازمنکر؛
عبدالحسین رضایی راد، اسلام و مطالعات اجتماعی، بهار ۱۳۹۸، شماره ۲۴ (صفحه ۱۰۴ تا ۱۲۸).
- راهبردهای امربهمعروف و نهیازمنکر در فضای مجازی؛
محمدجواد رمضانی، ایندیپندنت، پاییز ۱۳۹۷، شماره ۱۵ (صفحه ۱۰۹ تا ۱۴۷).
- تبیین مصادیق امربهمعروف و نهیازمنکر بهعنوان یک فعل اخلاقی همگانی در سازمانها؛
مسلم باقری، اندیشه مدیریت راهبردی، پاییز و زمستان ۱۳۹۶، شماره ۲۲ (صفحه ۸۳ تا ۱۱۶).
- بررسی تقش و تأثیر امربهمعروف و نهیازمنکر در تقویت سرمایه اجتماعی؛
سیما جوینی پور، اسلام و علوم اجتماعی، بهار و تابستان ۱۳۹۶، شماره۱۷(صفحه ۱۱۱ تا ۱۳۶).
- پیامدسنجی ترک فریضه امربهمعروف و نهیازمنکر؛
محمد مولوحی، پاسداری فرهنگی انقلاب اسلامی، بهار و تابستان ۱۳۹۵، شماره ۱۳(صفحه ۵۵ تا ۸۰).
- مصادیق امربهمعروف و نهیازمنکر در سیره علما؛
احمد رضایی، پیام، تابستان ۱۳۹۴، شماره ۱۱۴(صفحه ۶۹ تا ۸۴).
- امر به معروف و نهیازمنکر، اصول جایگزین برای نظریههای هنجاری رسانه؛
حسن یوسفزاده، معرفت اجتماعی، تابستان ۱۳۹۲، شماره ۱۵(صفحه ۲۵ تا ۵۰)؛
- نقش امربهمعروف و نهیازمنکر در بهبود سرمایه اجتماعی دانشجویان دختر؛
طیبه رجبی، مطالعات فرهنگ ارتباطات، تابستان ۱۳۹۲، شماره ۵۴ (صفحه ۳۱ تا ۵۱).
- تأملی بر کارکردهای امربهمعروف و نهیازمنکر از منظر جرمشناسی پیشگیرانه؛
محمدجعفر ساعد، مطالعات راهبردی بسیج، زمستان ۱۳۸۶، شماره ۳۷ (صفحه ۷۱ تا ۱۰۰).
- آسیبشناسی امربهمعروف و نهیازمنکر با نظر به تجارب تاریخی؛
سید محمدتقی قبولی درافشان، مطالعات اسلامی، پاییز ۱۳۸۴، شماره ۶۹ (صفحه ۷۳ تا ۱۰۰).
- آثار امر به معروف و نهیازمنکر در حوزههای اجتماعی؛
مریم سعیدیان جزی، پژوهشهای اجتماعی اسلامی، اسفند ۱۳۹۴، شماره ۱۰۷(صفحه ۱۶۳ تا ۱۸۶).
- تبیین مصادیق امربهمعروف و نهیازمنکر بهعنوان یک فعل اخلاقی همگانی در سازمانها؛
مسلم، باقری، اندیشه مدیریت، مهر ۱۳۹۶، شماره ۲ (صفحه ۸۳ تا ۱۱۶).
- بررسی نقش و تأثیر امربهمعروف و نهیازمنکر در تقویت سرمایه اجتماعی؛
سهیلا پیروزفر، اسلام و علوم اجتماعی، دوره ۸، شماره ۱۷ (صفحه ۵۶ تا ۷۵).
- مسئولیت همگانی در پرتو امربهمعروف و نهیازمنکر؛
محمد اصغری، اطلاعات، سال ۱۳۷۸.
د) سیاسی و امنیتی
- مسئولیت حکومت اسلامی در امر حجاب با استناد به ادله امربهمعروف و نهیازمنکر؛
فاطمه فلاح تفتی، مطالعات راهبردی زنان، تابستان ۱۳۹۳، شماره ۶۴ (صفحه ۷۳ تا ۱۱۶).
- بررسی تطبیقی اصل آزادی و اصل امربهمعروف و نهیازمنکر؛
علی احمدی امین، معرفت اخلاق، پاییز و زمستان ۱۳۹۶، شماره ۲۲ (صفحه ۲۳ تا ۳۸)؛
- تبیین جهانشمولی امربهمعروف و نهیازمنکر بر پایه آیات قرآن؛
فیروز اصلانی، الهیات قرآنی، بهار و تابستان ۱۳۹۹، شماره ۱۴ (صفحه ۱۲۱ تا ۱۴۰).
- آزادی بیان در جامعه اسلامی بر اساس تفسیری متفاوت از امربهمعروف و نهیازمنکر؛
محمد سمیعی، اسلام و علوم اجتماعی، پاییز و زمستان ۱۴۰۱، شماره ۲۸ (صفحه ۲۳۰ تا ۲۴۸).
- بررسی رابطه حکومت و امربهمعروف و نهیازمنکر؛
فرخنده عظیمی نیا، دستاوردهای نوین در مطالعات علومانسانی، تیر ۱۴۰۰، سال چهارم، شماره۳۸، (صفحه ۳۴ تا ۴۴).
- امربهمعروف و نهیازمنکر زیر بنای آزادی در مردمسالاری اسلامی؛
روحﷲ دشتی، فقه حکومتی، پاییز و زمستان ۱۴۰۰، سال پنجم، شماره ۹ (صفحه ۷۹ تا ۱۰۲).
- امربهمعروف و نهیازمنکر و توسعه سیاسی در جمهوری اسلامی ایران؛
محمدباقر خرمشاد، پژوهشهای راهبردی سیاست، زمستان ۱۳۹۶، شماره ۲۳ (صفحه ۳۱ تا ۵۸).
- آثار امربهمعروف و نهیازمنکر در امنیت و انتظام جامعه؛
اژدر شمخانی، مطالعات فرهنگی پلیس، پاییز ۱۳۹۶، شماره۱۴ (صفحه ۹۵ تا ۱۱۶).
- بازخوانی امربهمعروف و نهی از منکر بهمثابه قدرت نرم در فرهنگ اسلامی؛
حسین جوان آراسته، مطالعات قدرت نرم، بهار و تابستان ۱۳۹۴، سال پنجم، شماره ۱۲(صفحه ۵۱ تا ۶۸).
- فریضه امربهمعروف و نهیازمنکر و وظایف نیروی انتظامی؛
هیثم شیرکش، بصیرت و تربیت اسلامی، پاییز و زمستان ۱۳۸۴، شماره ۳ و ۴ (صفحه ۵۲ تا ۷۰).
- امربهمعروف و نهیازمنکر و سیاست جنایی؛
محمدعلی حاجی ده آبادی، حقوق اسلامی، تابستان ۱۳۸۳، شماره ۱ (صفحه ۷۷ تا ۱۰۸).