اشاره: موضوعشناسی احکام فقهی، اگرچه سابقهای به قدمت دانش فقه دارد؛ چراکه اساساً شناخت حکم بدون شناخت موضوع، میسر نیست؛ اما شاید بتوان گفت از زمان ایجاد «گفتمان موضوعشناسی» بیش از یک دهه نمیگذرد. یکی از مهمترین دلایل ایجاد گفتمان «موضوعشناسی احکام فقهی»، افزایش روزافزون موضوعات نوپیدا و دشواری شناخت همه آنها توسط فقها است. در زیر، مقالاتی که به نسبت بین فقه و موضوعشناسی، بهصورت کلی یا در یک موضوع فقهی میپردازند، نمایه شدهاند.
سید عباس رضوی، حوزه، شماره ۵۶ و ۵۷، ۱۳۷۲ش.
ابوالقاسم فنایی، نقد و نظر، شماره ۵، ۱۳۷۴ش.
علیاکبر نوایی، پژوهشهای اجتماعی اسلامی، شماره ۳۴، ۱۳۸۱ش.
محسن سعیدی ابواسحاقی و عبدﷲ بهمنپور، مطالعات میان رشته ای تمدنی انقلاب اسلامی، شماره ۴، ۱۴۰۱ش.
علی شفیعی و محمدرضا کاظمی گلوردی و منصور امیرزاده جیرکلی، فقه و اصول (دانشگاه فردوسی مشهد)، شماره ۱۲۹، ۱۴۰۱ش.
اسماعیل پرور، مطالعات فقه سیاست، شماره ۳، ۱۴۰۱ش.
سید حمید جزایری و محمدعلی فراهانی فرد، گفتمان فقه حکومتی، شماره ۸، ۱۴۰۰ش.
فاطمه قدرتی و محسن سعیدی ابواسحاقی، پژوهشنامه فقه اجتماعی، سال هشتم، شماره ۱، ۱۳۹۸ش.
وحید قربانی، فقه و اجتهاد، شماره ۳، ۱۳۹۴ش.
محمدمهدی مزاری، مطالعات اصول فقه امامیه، شماره ۱۱، ۱۳۹۸ش.
